پایگاه خبری “دەنگانا”/نقدی بر سفر وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی به کردستان
جناب آقای وزیر؛ به کردستان سفر کردید و ما نیز، همچون همیشه، به رسم مهماننوازی، قدمتان را گرامی داشتیم. پارک نیشتمان را افتتاح کردید، دستمریزاد! هرچند هنوز نمیدانیم دستاورد شهرداری چه ارتباطی با وزارت میراث فرهنگی دارد! این پرسش، خود یادآور همان شگرد همیشگی مدیران است؛ نان به قرض دادن به یکدیگر و تقسیم صوری افتخارات. البته از مدیران این روزهای استان نیز انتظار بیشتری نمیتوان داشت.
با اینحال، اختصاص رقم ۵۰۰ میلیارد تومانی و تفویض اختیار به استاندار هم اقدامی مثبت و قابل تقدیر است. اما پرسش اصلی همچنان باقی است که هدف واقعی این سفر چه بود؟
جناب آقای صالحیامیری، ظاهرا سفر دو روزه شما به کردستان با افتتاح یک پارک درونشهری به پایان رسید؛ پارکی که وجود آن از بدیهیات و نیازهای اولیه هر شهروندی است. اما آیا ماموریت وزارت میراث فرهنگی، در حد بریدن روبان یک پارک شهری خلاصه میشود؟ بهتر بود پیش از آنکه روبان پارک نیشتمان را قیچی کنید، کلید زیرساختهای فراموششدهی گردشگری این دیار را باز میکردید.
کردستان، با وجود جاذبههای کمنظیر طبیعی، تاریخی و فرهنگی، هنوز از ابتداییترین امکانات گردشگری بیبهره است. جادههای ناایمن و کمخدمات بانه و مریوان، نبود اقامتگاههای بین راهی مناسب، وضعیت نگرانکنندهی دریاچه آبشیرین زریبار، بیتوجهی به اورامانِ ثبت جهانیشده، و محرومماندن غار تاریخی کرفتو از امکانات رفاهی، تنها بخشی از این فهرست بلند است.
فرودگاه قدیمی سنندج ماهها بود پروازی به خود ندیده بود و اخیرا وعده سه پرواز در هفته را دادهاند. قطار کردستان هفتهای تنها یک بار مسافر می بیند! «آبیدر» نگین سنندج، هر روز زخمی تازه بر پیکرش میخورد و قلعه تاریخی حسنآباد در معرض ساختوسازهای بیضابطه قرار دارد. اگرچه دستور شما برای توجه و احیای این قلعه، نکتهای مثبت و امیدوارکننده بود.
کردستان که عنوان «شهر خلاق موسیقی» را بر دوش میکشد، امروز هنرمندانش در تنگنای معیشت و بیمهری به سر میبرند. صنایعدستی و نازککاری این خطه که روزگاری در کارگاههای کوچک جان میگرفت، دیگر رونق گذشته را ندارد. از سوی دیگر، چندین سال از تبدیل شدن بانه و مریوان به منطقه آزاد تجاری میگذرد، اما این عنوان هنوز تنها بر روی کاغذ مانده و مردم کردستان از مزایای آن بیبهرهاند.
با وجود اینهمه ظرفیت تاریخی، فرهنگی و طبیعی، بیکاری و فقر همچنان بزرگترین درد این دیار است؛ دردی مزمن که هیچ نسخهای برایش پیچیده نشده است. آقای وزیر، سفر شما میتوانست فرصتی برای بازنگری در سیاستهای توسعه گردشگری کردستان باشد. انتظار مردم این بود که به جای افتتاح پارکی درونشهری، به غار کرفتو، دریاچه زریبار، هورامان، زیویه سقز و دیگر آثار ملی و طبیعی سر میزدید و از نزدیک در جریان وضعیت نامطلوب زیرساختها قرار میگرفتید.
اکنون که به تهران بازگشتهاید، امید آن داریم که این سفر تنها در قاب عکسها خلاصه نشود. کردستان نیازمند تصمیم و تدبیر و توسعه است، نه شعار و نمایش. منتظر بازتاب عملی این سفر در هیئت دولت و پیگیری مطالبات هنرمندان و فعالان صنایعدستی هستیم.
عباد زینبی-فعال مدنی
