ویدئو منتشر شده از مقابلە غیرتمند و حملە قهرمانانه ماموران شهرداری قزوین به چند دست فروش انگار که جاسوس و قاتلین زنجیره ای دستگیر کرده اند جای تاسف و شرم است. بر زمینشان میکوبند، زخمی یشان میکنند و لباسشان را پاره میکنند، سپس درحالیکه طرف کاملا در اختیارشان قرار گرفته از پشت به پهلوهایشان مشت میزنند. ولی آنها فقط دستفروشی و سد معبر کرده بودند، همین!
دادستان قزوین بە علت برخورد غیرانسانی ماموران شهرداری قزوین با دستفروشان پرونده قضایی تشکیل دادە و گفتە: این درگیری خارج از عرف، اخلاق و قانون بوده و بر همین اساس پرونده قضایی تشکیل شده است.
اما سوال این است این ماموران چرا و با اجازە چە کسی اجازە چنین برخوردی داشتە اند؟ درست است دستفروشان سدمعبر میکنند و در ترددها مختل ایجاد می کنند و کارشناسان معتقدند برخورد با سد معبر خواسته مردمی است، اما شیوه اجرا نیاز به بازنگری دارد آیا بە جای ساماندهی باید چنین رفتاری با آنها صورت بگیرد؟ کجای دین و عرف و قانون گفته با هر انسانی به ویژه با شهروندان چنین برخورد غیرانسانی صورت بگیرد؟ چرا همیشه و در همه نقاط ایران شاهد چنین وقایعی هستیم؟ آیا مسوولان از سفره خالی مردم باخبرند؟ برای کسب روزی، کرامت انسان را باید اینگونه اگر لگدمال کرد؟ چرا این چرخه پایان پذیرنیست و چرا کسی جوابگو نیست و نهادی این موارد را برای همیشه جمع نمی کند؟
شهرداری قزوین ادعا کرده ابتدا دستفروشان به مأموران حمله کرده اند، آیا این توجیه مناسبی برای ضرب و شتم مردم است و سپس مأموران با چوب و چاقو به ضرب و شتم و کتک زدن آنها بپردازند، در حالی دستفروشان ۲ شهروندی عادی با جسه های ضعیف و مامورین شهرداری شش هفت نفر با جسه های تنومند و ورزیده بود هاند و چرا به جای اجرای قانون و همان اجرای ضابطین قضایی که وظیفه نیروهای انتظامی یست خود آنها مجری قانون می شوند در حالی قوه قضاییه وجود دارد و ضابط قضایی یعنی نیروی انتظامی موظف است شخصی را که تخلف کرده است تحویل دستگاه قضا دهد. ممکن است دهها اتفاق مثل این اتفاق رخ داده باشد اما صدای آن در نیامده است. هیچ کس نباید خود اجتهاد بکند و خودسرانه عمل بکند این موارد نشانه وجود ناعدالتیست.
فیلم وایرال شده ضرب و شتم و کتک زدن دستفروشان قزوینی توسط ماموران شهرداری نتیجه یک مدیریت ضعیف و ناکارآمد و بی توجهی نهادهای نظارتی است که موجب تالم و ناراحتی همه شهروندان و هر انسان آزاده ای شده که آن را دیده است اتفاقی که در کمال تاسف اولین نبوده و آخرین هم نخواهد بود. خشونت و ضرب و شتم مردم و شهروندان توسط هیچ کس و نهاد و سازمانی با هیچ توجیه و منطقی قابل پذیرش نیست و مصداق بارز رفتار مجرمانه محسوب می گردد و بر اساس قانون، هیچ شخصی اعم از نهادهای حکومتی یا خدماتی، حق ندارد در اعمال حاکمیتی خویش یا اجرای وظایف خود به حریم خصوصی و تمامیت جسمانی شهروندان تعرض کند و یا برای اعمال قانون از خشونت استفاده نماید. اصل ۲۲ قانون اساسی صراحت دارد که: «حیثیت، جان، مال، حقوق، مسکن و شغل اشخاص از تعرض مصون است مگر در مواردی که قانون تجویز کند.» همچنین بنا بر مفاد قانون مجازات هرگونه ایراد ضرب و جرح ، جرم و مرتکب قابل مجازات است.
نبود اعتبارات برای توسعه استان ها و نبود تسهیلات برای تولیدکنندگان و قفل بودن پرداخت وام در بانک ها و وجود برخی گفتارهای مدیران و حذف یارانه ها که آرامش روانی افراد را مختل می کند و ده ها مورد دیگر در کنار هم دست به دست هم داده اند تا جامعه امروز ما فلج شود و باید این مردم رنج دیده هر از گاهی با چنین اخبار و وقایع ناخوشایند و اندوهباری مواجه شوند. هر چند وجود سارقان و موبایل قاپ ها ناشی از همین موارد مذکور است اما در برخورد با سارقان، تبهکاران و آزاردهندگان کودکان اینگونه وارد عمل می شوند.؟
صحنهای که ماموران یک نهاد دولتی بر تن و سر جوانان تا حد مرگ باتوم و چوب و لگد می زنند یک خشونت عریان دولتی است که دل انسان به درد میآید. در جامعهای که شهروندان آن احساس بیگانگی کنند و سالها با انواع محرومیت نسبی مواجه شوند و به جای رفع معضلات و امیدبخشی و تکریم آنان، برای کسب لقمه نانی با خشونت مواجه می گردند، زمینه ساز اعتراضات بیشتر، ناراضیتی مردم و قطع آن درصدپایین امید از مسئولان است و سبب چالشها و بایدها و نبایدها و…خواهد شد و اینگونه رفتارها چشم مردم را به دیدن خون و خشونت عادت می دهد و قطعا هر کنشی، واکنشی دارد. و البته یک آسیبی جدی برای روان جامعه است موضوعی که مسولان به آن اهمیت نمی دهند. راستی: کجا رفت اهداف وفاق ملی؟ کو برنامه های مدون رفع تبعیض و مبارزه با محرومیت و برقراری عدالت و فراهم کردن بسترهای لازم برای رفاه و آسایش مردم؟ پاسخگوی این کوتاهی ها و کم کاری ها و به ویژه این وقایع کیست؟
شوان صیدی
